Հնագույն ժամանակներից հեքիաթը կիրառվում է որպես դաստիարակության մեթոդ: Արդեն հնագույն ժամանակներից իմաստուն ուսուցիչները իրենց գիտելիքները հաղորդում էին երեխաներին առասպելների, հեքիաթասացությունների և
լեգենդների միջոցով: Այսօր էլ մենք վերադառնում ենք այդ հուսալի և փորձված մեթոդին՝ հեքիաթաթերապիային:
Գոյություն ունի հետաքրքիր օրինաչափություն.
- մանկության սիրելի հեքիաթը հաճախ դառնում է մեր կյանքի սցենարի հիմքը,
- այդսցենարը՝ որպես լավ կառուցված պիես, դրսևորվում է մեր կյանքի կրկնվող իրադրություններում:
Հեքիաթաթերապիան՝
- իմացությունների բացահայտումն է, որոնք ապրում են հոգում,
- աշխարհի և նրանում առկա փոխհարաբերությունների համակարգի մասին գիտելիքների վերծանման, իմաստի որոնման գործընթացն է,
- հեքիաթային իրադարձությունների և իրական կյանքում վարքի միջև կապերի ձևավորման գործընթացն է, հեքիաթային իմաստների՝ իրականության մեջ փոխադրման գործընթացը,
- ներքին և արտաքին աշխարհների բարելավման գործընթացն է,
- անձի պոտենցիալի, ռեսուրսների ակտիվացման գործընթացն է,
- մարդուպաշտպանվածության զգացումի ապրման հնարավորություն է:
Դասական հոգեբանները բազմիցս անդրադարձել են հեքիաթների վերլուծությանը: Կ. Յունգը նշում էր, որ հեքիաթների կերպարները արտահայտում են տարբեր արխետիպեր և
այդ պատճառով ազդում են անձի զարգացման և
վարքի վրա, իսկ Է. Բեռնը մատնանշում էր այն, որ կոնկրետ հեքիաթը կարող է դառնալ մարդու կյանքի սցենար: Է.
Էրիկսոնը նշում էր, որ կախարդական հեքիաթով լի սյուժեի զարգացման փուլերը սերտորեն կապված են անձի զարգացման փուլերի հետ:
Հեքիաթները կարող են կիրառվել հոգեբանական բնույթի անսահմանափակ խնդիրների հետ աշխատանքի ժամանակ.
- սեփական անձի չընդունում, ցածր ինքնագնահատական,
- ագրեսիայի անկառավարելի հոսքեր,
- մենության զգացում,
- սեփական զգացմունքները հասկանալու անկարողություն,
- սեփական կյանքն իմաստավորելու, արժեքների հիերարխիա կառուցելու անկարողություն,
- անպատասխանատվություն, թուլամտություն և այլն:
Հեքիաթն ամենից առաջ ունի լավ ավարտ և
բարին միշտ հաղթում է
չարին, ինչը նպաստում է
արդարության նկատմամբ հավատի ձևավորմանը և կյանքի դրական դիրքորոշման ձևավորմանը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий